امنیت مشتق شده است? تعریف, انواع & نمونه

مشتقات ابزارهای مالی که ارزش از یک یا چند دارایی های اساسی و یا اوراق بهادار مشتق شده است (به عنوان مثال, سهام, اوراق قرضه, ارز, یا شاخص).

6 اکتبر 2022 5: 57 بعد از ظهر ادوتویلت مردانه

چهار دسته اصلی مشتقات گزینه سلف جلو و معاوضه هستند.

محتویات

مشتقات چیست (و چرا نامیده می شوند که)?

مشتق قراردادی است که ارزش و ریسک خود را از یک اوراق بهادار خاص (مانند سهام یا کالا) می گیرد—از این رو مشتق نام است.

مشتقات گاهی اوقات اوراق بهادار ثانویه نامیده می شوند زیرا فقط در نتیجه اوراق بهادار اولیه مانند سهام وجود دارند, اوراق قرضه, و کالاها. برخی از مشتقات نیز ممکن است ارزش خود را از نرخ بهره مشتق, ارز, و یا شاخص کل اوراق بهادار.

گزینه های قرارداد یک نوع محبوب امنیت مشتق شده است. صاحبانشان حق خرید یا فروش اوراق بهادار (معمولا سهام) را برای یک قیمت خاص در تاریخ انقضا یا قبل از تاریخ انقضا خاص اعطا می کنند. چون ارزش قرارداد گزینه بستگی دارد در بخشی از ارزش سهام اساسی و یا امنیت, گزینه های قرارداد مشتق (یا ثانویه) امنیت در نظر گرفته شده است.

ویژگی های مشتقات

انواع مختلف مشتقات دارای ویژگی ها و ویژگی های مختلف, اما چند چیز همه مشترک دارند وجود دارد:

• ارزش (و ریسک) خود را از حرکت قیمت یک دارایی اساسی یا گروهی از دارایی ها می گیرند.
• قراردادها (قراردادها) بین دو یا چند طرف هستند.
• در یک تاریخ خاص منقضی یا تسویه می شوند.

4 نوع اوراق بهادار مشتق شده

چهار نوع اصلی از ابزارهای مالی مشتق وجود دارد-گزینه های, سلف, جلو, و معاوضه.

1. گزینهها

گزینه ها قراردادهایی هستند که به صاحبان خود حق خرید یا فروش اوراق بهادار خاص با قیمت اعتصاب خاص یا قبل از تاریخ انقضا خاص را می دهند (اما نه تعهد). گزینه های قرار دادن به صاحبان خود حق فروش چیزی را می دهند و گزینه های تماس به صاحبان خود حق خرید چیزی را می دهند.

قیمت خریدار گزینه می پردازد گزینه فروشنده (گاهی اوقات به عنوان نویسنده گزینه) برای قرارداد گزینه های حق بیمه نامیده می شود. حق بیمه یک گزینه بستگی به قیمت اعتصاب خود, مقدار زمان باقی مانده تا انقضای خود, و نوسانات دارایی اساسی.

قراردادهای گزینه های استاندارد را می توان در مبادلات عمومی مانند بازار بورس و نزدک معامله کرد یا می توان بین طرف های خصوصی در بازار بدون نسخه معامله کرد. سرمایه گذاران مختلف از گزینه هایی برای اهداف مختلف استفاده می کنند اما اغلب برای محافظت از موقعیت ها یا حدس و گمان در مورد حرکت های بعدی قیمت اوراق بهادار مختلف استفاده می شوند.

3. فیوچرز

یک قرارداد سلف خریدار خود را ملزم به خرید—و فروشنده خود برای فروش—مقدار خاصی از یک اوراق بهادار خاص (اغلب کالایی مانند ذرت یا نفت خام) با قیمت از پیش تعیین شده (معمولا ارزش فعلی بازار اوراق بهادار) در یک تاریخ خاص می کند. به عبارت دیگر قراردادهای سلف اجازه می دهد تا خریداران و فروشندگان به "قفل در قیمت فعلی یک دارایی برای تاریخ بعدی".

اگر یک سرمایهگذار حدس بزند که قیمتهای نفت در شش ماه بعدی افزایش خواهد یافت ممکن است قراردادی برای سلف خریداری کند که او را ملزم به خرید ایکس بشکههای خام با قیمت امروز شش ماه بعد کند. اگر قیمت نفت بالا برود می توانند قرارداد را با حق بیمه بالاتر به خریدار دیگری بفروشند یا تا پایان قرارداد صبر کنند و بشکه ها را با قیمت تخفیف شده در اختیار بگیرند.

مانند گزینه های, سلف به طور معمول استفاده می شود به پرچین موقعیت و یا حدس و گمان در حرکت قیمت. در حالی که سلف اغلب با کالاها مقابله, قرارداد نیز برای شاخص سهام وجود دارد, سهام فردی, ارز, و اوراق قرضه. سلف شرایط استاندارد و تجارت در مبادلات عمومی.

2. اعلامیه ها

قراردادهای فوروارد مشابه قراردادهای سلف هستند زیرا توافق نامه هایی بین دو طرف برای خرید/فروش یک دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده در یک تاریخ خاص هستند. با این حال تفاوت ها با سلف ها در این است که استاندارد نیستند—شرایط هر قرارداد توسط طرفین درگیر مذاکره و تعیین می شود. به همین دلیل فقط در بازار بدون نسخه معامله می شوند-نه در مبادلات عمومی.

علاوه بر این, در حالی که قراردادهای سلف حل و فصل روزانه و می تواند خریداری و بالا بفروشید توسط معامله گران خرده فروشی تا انقضا بدون در نظر گرفتن تحویل کالا واقعی, قرارداد رو به جلو تنها پس از تحویل حل و فصل. به عبارت دیگر, یک خریدار قرارداد رو به جلو در واقع باید تحویل دارایی در سوال (به عنوان مثال, 10,000 پوند ذرت). به همین دلیل قراردادهای فوروارد در بین تولیدکنندگان واقعی و کاربران دارایی های فیزیکی محبوب هستند.

4. مبادله

مبادله یک قرارداد مشتق سفارشی است که دو طرف موافقت می کنند پرداخت ها یا جریان های نقدی را از دو دارایی در یک فرکانس تعیین شده برای یک دوره زمانی توافق شده مبادله کنند. این قراردادها به صورت خصوصی مذاکره می شوند—معمولا بین مشاغل و/یا سرمایه گذاران نهادی در مقابل افراد—از طریق بازار بدون نسخه.

یک پرداخت و یا جریان نقدی به طور معمول ثابت است, در حالی که دیگر بسته به برخی از عوامل—نمونه شامل نرخ بهره, نرخ ارز نرخ ارز, ارزش شاخص سهام, و قیمت کالاها. مبادله نرخ بهره ثابت در مقابل متغیر و مبادله ارز از محبوب ترین انواع قراردادهای مبادله است.